جایگاه و معنی واسطه ی فیض جایگاه و معنی واسطه ی فیض

1- انسان‌هاي هوشيار و متوجه سنن الهي به کمک ابواب‌ گشودة خداوند و واسطه‌هاي فيض ربّاني، از بندهاي پيچيده‌شده بر قلب و ذهن و زبان خود مي‌رهند و وارد مجلس اُنس با خدا مي‌شوند و از پايگاه بصيرت توحيدي، زندگي و تاريخ را تحليل نموده و عمل خود را بر آن اساس شکل مي‌دهند و تاريخ جديد جهان را شروع مي‌نمايند، و لذا ضرورت توجه به واسطة فيض عالَم، يعني حضرت صاحب‌الامر(عج)، ضرورتي است که غفلت از آن، غفلت از همة زندگي در ابعاد فردي و اجتماعي است. 2- در مورد فرهنگ مهدويت؛ انسان از غناي منابع و فقر تدبّر و تأمل در آن آثار، در شگفت مي‌ماند. به واقع فرهنگ مهدويت که گوهر اصلي دين‌داري در عصر غيبت است و شيعه افتخار توجه به آن را به نحو خاص براي خود حفظ کرده، مي‌طلبد که با آن با دقت و تعمق برخورد شود و از اين طريق برکات فوق‌العاده‌اي براي امروز و فرداي خود به دست آورد و پايه‌هاي تمدن اسلامي را بنيان نهاد. 3- معرفت به مقام امامي که تجلي جامع اسماء حُسناي الهي و آيت غيب‌الغيوب پروردگار و خاتم اوصياء و کعبة آمال همة انبياء و اولياء و واسطة فيض خدا است، و بدون او هستي در هم مي‌ريزد[1] و زمين اهلش را فرو مي‌برد، چرا بايد اين‌چنين ساده مطرح باشد که مجبور باشيم براي طرح چنين عقيده‌اي بزرگ در موضع دفاعي قرار گيريم؟ و دشمنان اين عقيده تصور نمايند حرفي براي گفتن دارند. 4- گويا شيطان همة سواره‌نظام و پياده‌نظام خود را بسيج کرده تا اين حقيقت بزرگ به فراموشي سپرده شود، چرا که مرگِ او با ظهور حضرت(عج) رقم خورده است. شيطان از خداوند تا روز قيامت مهلت مي‌خواهد، ولي خداوند تا روز «معلوم» به او مهلت مي‌دهد. «قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ* قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ* إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ»[2] امام صادق(ع)؛ « يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ » را عصر ظهور معرفي مي‌کنند.[3] پس عصر ظهور، عصرِ شکستن شيشة عمر شيطان است. از همين رو؛ شيطان سرسخت‌ترين دشمن امام زمان(عج) به‌شمار مي‌رود و تمام تلاش او براي تخريب اين حقيقت بزرگ و به تأخير انداختن ظهور آن حضرت است، و لذا شيعيان بايد براي مقابله با شيطان و اعوان وانصار او به منطق عقل و نقل معتبر مجهز گردند تا به خوبي شرايط ظهور آن وعدة بزرگ خدا را محقق نمايند. 5- در موضوع مهدويت يک کار؛ طرحِ متون روايي بسيار ارزشمندي است که وجود مقدس حضرت ولي‌عصر(عج) را مطرح مي‌کند - اعم از روايات مربوط به وجود مقدس آن حضرت، يا روايات مربوط به چگونگي و شرايط ظهور آن حضرت - و کار ديگر؛ تحليل در مورد آن متون و روشن‌نمودن جايگاه حضرت از نظر روايات است، که اين کتاب در عين نظر به کار اول، بيشتر کار دوم را به‌عهده گرفته است، زيرا تدبّر و تحليل در متون روايي و ادعية مربوطه موجب مي‌شود حقانيت و عظمت جايگاه معرفتي آن ادعيه و روايات هر چه بيشتر براي ما روشن شود و با اميدواري بيشتر به آن‌ها تکيه کنيم. 6- بيش از سه دهه است که غرب با استعداد شيطاني خود متوجه مسأله مهدويت شده است و براي به انحراف‌کشيدن آن از طريق منابع و روايات مسيحي و يهودي و از جمله مطالعات اسلامي، تلاش پي‌گير نموده است، و عملاً با تأسيس صدها سايت و ساخت فيلم و انتشار کتاب، در صدد است موضوع مهدويت را به حجاب ببرد و با بازداري مردم براي رسيدن به بلوغ معنوي، براي ادامة حيات شيطاني خود، ظهور حضرت را به تأخير مي‌اندازد و اين‌جاست که منتظران واقعي بايد همة همت خود را جهت خنثي‌کردن آن حيله‌ها به‌کار گيرند و به کمک ائمه معصومين(ع)، تصور صحيح و مؤثري از مهدويت و فرهنگ انتظار داشته باشند تا إن‌شاءالله در عين دفع ظلمات آخرالزمان، هرچه زودتر از برکات ظهور آن حقيقت بزرگ برخوردار شويم. 7- توجه درست و دقيق به حجّتِ حي خداوند(عج) به خودي خود احياء فرهنگي است که مي‌تواند مباني و صورت فرهنگ مدرنيته را به نقد بکشد و جايگاه تاريخي آن را به‌خوبي نمايان کند و اين کار از هيچ‌يک از عناصر فرهنگي گذشته و حال به‌جز فرهنگ انتظار و مهدويت بر نمي‌آيد و لذا است که با طرح درست مهدويت مي‌توان با سرعتي غير قابل تصور از حجاب ظلمات مدرنيته گذشت و جبهة ظهور مقدس حضرت صاحب‌الامر(عج) را گشود. 8- اگر روزي جامعة ما به درجه‌اي از خودآگاهي تاريخي برسد که از عمق جان تمنّاي تجديد حيات فرهنگ ناب محمدي(ص) در آن شعله‌ور شود، فرهنگ مهدويت و توجه به حضرت مهدي(عج) - به عنوان جان ماية تفکر ديني و شيعي- تنها نقطة اتکاء ما براي برگشت به هويت اصيل‌مان مي‌باشد و لذا است که عاقلانه‌ترين کار براي نجات جامعه، احياء هرچه دقيق‌تر فرهنگ مهدويت است و اميد فراوان داريم در اين راستا توفيق برداشتن قدمي - هرچند کوچک - نصيب ما بشود. إن‌شاءالله طاهرزاده