بصیرت و انتظار فرج بصیرت و انتظار فرج

باسمه تعالي 1ـ انتظار ظهور حاکميت عالي‌ترين شخصيت هستي، نشانه‌ي بلوغ بشريت است. بايد تلاش کرد تا اين انتظار زنده و با طراوت بماند و اين کتاب در صدد تحقق چنين هدفي است؛ به‌خصوص که ائمه‌ي معصومينh تأکيد کرده‌اند «أَلَيْسَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ الْفَرَج‏»[1]آیا انتظار فرج به خودي خود از فرج محسوب نمي‌شود و برکات فرج را به همراه ندارد؟ 2ـ نويسنده سعي کرده ذهن‌ها را متوجه اين نکته‌ي مهم کند که لازمه‌ي انتظار حقيقي، معرفتي خاص است و اگر با معرفتي صحيح همراه شود، برکات فوق‌العاده‌اي‌ به همراه دارد و مانع مي‌گردد كه انسان‌ها گرفتار اکنون زدگي شوند و سرنوشت خود را به دوران حاکميت ظلمات آخرالزمان بسپارند. 3ـ ما بيش از آن‌که به آگاهي از «حوادث ظهور» نيازمند باشيم به معرفت نسبت به «قواعد ظهور» محتاجيم تا معلوم شود انتظارِ فرج شرايط تحقق ظهور است. اين کتاب تلاش کرده در راستاي توجه به «قواعد ظهور» موضوعِ انتظار فرج را بررسي و تحليل نمايد. 4ـ نکته‌ي مهم ديگري که در کتاب به آن پرداخته‌شده، معرفت نسبت به ظلمات آخرالزمان است؛ زيرا نويسنده معتقد است نوع ظلماتي که مانع ظهور حضرت صاحب الامر(عج) شده بايد روشن شود و از آن مهم‌تر معلوم شود كه با چه نوع روح و روحيه‌اي مي‌تون از آن ظلمات عبور کرد؛ زيرا ممکن است انسان‌ها منتظر چيزي باشند که آن از جنس ظلمات آخرالزمان است و يک نوع رجوع به دجّال حيله‌گر است. 5ـ در این کتاب، روشن مي‌شود علت تحقق انقلاب اسلامي،‌ فرهنگ انتظار بود و در زير سايه‌ي آن فرهنگ، ملّت ايران توانست قدمي جهت نزديک‌شدن به هدف نهايي بردارد و سرنوشت تاريخي خود را بهبود بخشد و به همان اندازه از استعداد‌هاي معنويِ عالم بهره‌مند شود. پيروزي انقلاب اسلامي در زمانه‌اي که بسياري پذيرفته ‌بودند دوره‌ي حاکميت دين گذشته‌است، نشان داد عقيده به انتظارِ فرج يک عقيده‌ي واقع بينانه و منطقي است. 6ـ حضور تاريخي در اردوگاه و خيمه‌ي حضرت قائم(عج) در اثر انتظارِ حاکميت امام معصوم، از ظريف‌ترين نکاتي است که نويسنده به آن پرداخته‌است و سعي دارد روشن کند به واقع اگر انتظار با معرفتي صحيح انجام گيرد، در همين زمان، جان انسان را به شکوفايي مطلوب مي‌کشاند و از تمام بيست و هفت حرف علمي که در زمان ظهور به صحنه مي‌آيد بهره‌مند مي‌گردد. چون در همين زمان توانسته‌است از خداي ليبرال دموکراسي به خداي مهديg که خداي حضوري و وجودي است، رجوع کند. 7ـ کسي مي‌تواند منتظر حاکميت انسان کامل باشد که متوجه باشد خداوند جهان را رها نکرده تا هرکس با ميل خود بر آن حکومت کند بلکه فرصتي به بشر داده‌ تا در اين فرصت، تلاش شود حضرت ولي الله اعظم(عج) امکان حاکميت بر عالم و آدم را پيدا کنند. کافي است زمينه‌هاي فتوح آخرالزماني را بشناسيم تا به خوبي با حجاب‌هاي ظهور درگير شويم و إن‌شاءالله به ظهور تامِّ حاکميت امام نايل گرديم. 8 ـ وقتي روشن شود امام زمان(عج) جنبه‌ي متعالي هر انساني است، انتظار معني خاص خود را پيدا مي‌کند و در آن حال، نه تنها انسانِ منتظر هم اکنون قلب خود را متوجه قطب عالم امکان مي‌نمايد و با او زندگي مي‌کند بلکه تلاش مي‌نمايد تا ظهورِ او در عالم و آدم هر چه بيشتر شدت يابد و افق بشريت به‌کلّي دگرگون شود و از توجه به خاک، به انس با افلاک تغيير جهت دهد. 9ـ نويسنده روشن نموده چگونه زندگيِ بدون ولايت الهي و حاکميت اولياي الهي هميشه با يأس و شکاکيت و از خود بيگانگي همراه است و سعي دارد درمان چنين بحران‌هاي روحي را در رجوع به انسان کامل از يک طرف و تلاش براي حاکميت او از طرف ديگر نشان دهد، تا شور و شعفِ خاص که در عارفانِ حماسه‌ساز هست به جامعه برگردد. 10ـ دل‌آگاهي پارسايانه حالتي است که با انتظار حاکميتِ امام معصوم(ع)نصيب انسانِ منتظر مي‌شود و نه تنها صحنه‌ي جان انسان از اراده‌هاي شيطاني تطهير مي‌گردد بلکه قلب انسان ظرفیت پذيرش القائات رحماني را توسط حضرت صاحب الامر(عج)پیدا مي‌کند و اين اساسي‌ترين برکتي است که در انسانِ منتظر به وقوع مي‌پيوندد. اميد است توانسته‌باشيم با تقديم اين کتاب به انسان‌هايي که عزم عبور از ظلمات آخرالزمان را دارند و در طلب طلوع نور کامل حضرت صاحب الأمر(عج) هستند، راهي را نشان دهیم. گروه فرهنگي الميزان